Onzichtbaar

Ik vertel je mijn verhaal, mijn ervaringen van de afgelopen 10 jaar.
Iedereen mag zijn verhaal hebben.
Maar ik merk dat er verhalen worden verteld over mensen in de spirituele wereld
die op onwetendheid zijn gebaseerd.

Mijn vader is overleden in 2011, zeer plotseling.
Ik ben naar een psycholoog gegaan.
Het eerste wat mij werd gevraagd was : De dood van je vader, heb je dat al verwerkt?
Huh nee die is pas 3 maanden overleden.

In 2012 kwam de opleiding Mediumschap op mijn pad.

Ik dank god op mijn blote knieën dat ik uiteindelijk
mijn weg heb gevonden in het mediumschap.
Door het contact met de spirituele wereld en mijn dierbare
kon ik door mijn rouw heen gaan.
Dat is waar Mediumschap voor bedoeld is.
Bewijzen dat het leven door gaat.

Het is niet eng en je hoeft ze niet met rust te laten.
Er hoeft geen lange tijd tussen overlijden en contact maken te zitten.
Nee, ze blijven niet aan je plakken als je verdriet hebt.
Nee, je hoort geen enge dingen tijdens een reading
Nee, ze hangen niet ergens rond.

De spirituele wereld is om ons heen.
Hun wereld in onze wereld.
Een wereld van onvoorwaardelijke liefde.
Het enige wat ze willen is bewijzen, ik ben er nog.
Ik zie je.
Ik hoor je gedachten.

Als een ziel het lichaam verlaat, blijft er in het lichaam,
de hersenen het ego zitten.
Een ziel kent geen jaloezie, boosheid etc.
Dat is aards.
De ziel neemt de ziekte niet mee, die is achter gebleven in het lichaam.
De ziel heeft een ziekte ervaren en zal daardoor sterker zijn geworden.
De herinneringen neemt hij mee, als een ervaring.

 Onze dierbaren zijn nog om ons heen
en zullen ons helpen, steunen.
Zoveel als ze kunnen.
Ze zien ons en houden nog steeds van ons.
Onvoorwaardelijke liefde gaat nooit dood.
Ook al is het onzichtbaar.